Canyonlands National Park: Needles District

Een dagje relaxen is lekker, maar ik ben toch wel blij dat we weer wat gaan doen vandaag. Nadat ik gisteren te laat naar bed ben gegaan, word ik met moeite wakker. Ik sta op als de geur van vers gezette koffie naar boven komt drijven.

Vandaag gaan we naar Canyonlands National Park. Canyonlands is immens groot en één gedeelte waar we makkelijk kunnen komen, hebben we nog nooit van dichtbij gezien: het Needles district. We zijn wel eerder bij Needles Point Overlook geweest, maar het was altijd zo’n pokkenweer dat we de Needles zelf nooit konden zien.

Maar niet dit jaar! Vanmorgen hebben we gezien dat de termperaturen hoog blijven en richting de 100 graden Fahrenheit gaan. Zaterdag en Zondag wordt het zeker 100 graden! Het idee van een leuke lange hike maken, laten we dit keer maar zitten… Het is te heet om ook maar te denken aan wandelen.

We stappen in de auto en rijden zo’n 45 mile naar het zuiden. We slaan af en rijden nog een uurtje door tot we bij het park aankomen. Bij het Visitor center worden we gewaarschuwd dat het HEET is (duh!) en dat we minstens 1 gallon, oftewel 4 liter, water moet drinken.
In het Visitor center koop ik meteen een kaart van Indian country. Hier was ik al een tijdje naar op zoek. Dit is een heel gedetailleerde kaart van het gebied Arizona, New Mexico en Utah.

Voordat we het park in gaan, besluiten we om eerst te gaan eten, We halen de cooler uit de auto en tot mijn verbijstering is het ijs al aardig gesmolten! Dat hebben we zo’n 2 uur geleden gekocht!

Na het eten stappen we in de auto om de scenic drive te rijden. Na een paar meter komen we bij de eerste stop: Roadside Ruin. We kijken op het bord hoelang de trail is 0,5 kilometer, en stappen uit de auto. Die 500 meter moet geen probleem zijn! Dat is het ook niet, maar als we bij de ruïne aankomen, is het wel een beetje een teleurstelling… Het is net een pot onder een afdak!

We lopen terug naar de auto en rijden verder naar Spring Cave trail. Maar voordat we hier aan komen, rijden we eerst langs Wooden Shoe Arch. Erg grappig.

Dan komen we bij Spring Cave Trail. Deze trail is ook niet zo lang, 1 kilometer en er staat ongeveer 3 kwartier voor. Dat moet ook niet al te moeilijk zijn, dus we stappen uit, pakken gekoeld water, doen de rugzakken om en gaan op weg.
We lopen het eerste stuk door rul zand en komen bij een soort van halve grotten, waar tekeningen en handafdrukken staan van de Anasazi, die hier vroeger hebben geleefd.

We lopen door en moeten via een ladder omhoog klimmen. Als Monique ook boven is, weten we niet zo goed hoe we verder moeten en laten 4 Fransen voor gaan. Kunnen we meteen even kijken hoe zij naar de andere rots komen! Nou, zij springen dus gewoon. Ik zie dat niet zo zitten, maar Monique denkt ’wat zij kunnen, kan ik ook’ en springt! Gelukkig kan ze haar evenwicht bewaren, maar een van haar flessen water valt uit haar rugzak en dondert naar beneden! Aardig als ik ben, ga ik weer via de ladder naar benee, om haar fles te pakken. Wonder boven wonder is ie nog heel en ik ga weer naar boven. Vervolgens stap ik op de andere rots en zonder kleerscheuren kom ik bij Monique aan.

Een stukje verder op moeten we weer via een ladder omhoog, maar dan hebben we ook het mooiste uitzicht op Canyonlands. We staan hier een tijdje te genieten en lopen vervolgens weer verder over het slickrock.

We lopen om een groot stuk slickrock heen en hebben een geweldig uitzicht over de Needles! We gaan een stuk van het pad af en lopen richting een mooi uitzichtpunt. Ook hier staan we weer even te genieten.

Hierna houdt het wel even op. We lopen weer langzaam naar beneden en komen in notime weer uit bij de parkeerplaats. We stappen in de auto en trekken allebei een nieuw flesje koud water open. Want wat is het heet!

Vervolgens gaan we richting Elephant Hill. Hier kunnen we niet naar toe, want daar heb je een highclearance voor nodig en die hebben wij niet. Bij het ophalen dachten we van wel, maar na nog eens goed gekeken te hebben naar de voorkant, zijn we het erover eens dat het geen highclearance is. Daarnaast had ik al gelezen dat je veel ervaring nodig hebt om Elephant Hill te kunnen rijden. Nu heb ik wel een hoop lef, maar de waarschuwingen in mijn boek zijn niet mis. Dus we rijden alleen de gravelroad en zien een paar mooie hoodoos!

en draaien daarna netjes om. We rijden langzaam het park weer uit en gaan terug naar Moab. Het einde van de dag is al weer bijna bereikt en we hebben zin in een bakkie koffie.
Na de koffie gaan we nog even naar de hoofdstraat van Moab en kopen hier en daar nog wat kleine dingetjes, voordat we terug gaan naar het huis om een paar hamburgers op de barbecue te gooien.