zondag 26 september 2010

Cathedral Wash in Lees Ferry, Jacob Lake en Coral Pink Sanddunes State Park

Om iets voor half 9 schrik ik wakker, maar als ik tegen Monique zeg hoe laat het is, zegt zij meteen dat ik Arizona tijd zou aanhouden. Dat klopt en dat betekent een uurtje tijdwinst!

We besluiten voor het gemak in het hotel te ontbijten en rond 9 uur zijn we op weg naar Lees Ferry. Allebei hadden we geen zin in weer een lange rit naar de omgeving van Blue Canyon, dus houden we het iets dichterbij huis. We rijden terug naar Lees Ferry om de hike naar Cathedral Wash te doen.

Als we aankomen bij Cathedral Wash begint het ritueel. Waterzakken en flessen vullen en op pad kunnen we. De hele tijd lopen we door een wash, met keien, zand en vrij harde ondergrond.


We vorderen gestaag en het gaat wel lekker ondanks de warmte. Naarmate we langer lopen worden de keien rotsen en moeten we ons weer van onze lenige kant laten zien. De rotsen zijn namelijk zo groot dat we er over heen moeten klimmen!

Geen probleem, been there, done that en we kunnen vrij snel weer doorlopen. Maar als we weer een bocht om zijn, lopen we opnieuw tegen een rotsblok aan. Ook hier klimmen we zonder problemen over heen en we lopen weer verder.
Dan lopen we tegen een wat lastiger rotsblok aan. We bekijken even van welke kant we er het beste overheen kunnen en beginnen aan de klim. Wat het lastig maakt, is de zachte zanderige ondergrond. We hebben dus weinig grip en glijden half naar beneden. Alles gaat goed, we komen weer heelhuids beneden en we gaan vol goede moed weer verder.

Maar dan... we lopen de volgende bocht om en lopen tegen een gigantische muur aan! De wash loopt hier dood! Huh?! Is dit het al? Hoe dan ook, we kunnen op geen enkele manier verder en beginnen weer aan de terugtocht.
Dezelfde rotsblokken moeten we over, maar nu gaat het een stuk sneller, omdat we weten hoe we er het beste over heen kunnen.

Als we weer bij het begin komen, drinken we allebei 1,5 liter Gatorade leeg voordat we weer in de auto stappen. Monique pakt het boek er nog eens bij en zegt dat we toch de goeie wash hebben gehad!
Pff... gelukkig! Nemen we toch een keer de juiste trail. En het was een leuke trail, maar iets minder leuk om te fotograferen.

We beginnen aan de terugtocht naar Kanab, maar besluiten om onderweg te stoppen bij Jacob Lake. Hier heb ik jaaaaaren geleden de heerlijkste applie pie gegeten. En toen we terugkwamen van de Wave hebben we hier ontzettend lekkere hamburgers gegeten. Het hele dorp stelt niets voor. Het is een benzinepomp, een motel/cabin/camping, een toeristenwinkeltje en een restaurant. En het is de laatste plek waar je nog wat kunt krijgen voordat je naar de North Rim van de Grand Canyon gaat.

We bestellen allebei wat te eten en smikkelen weer als vanouds. Zeker na een hike is het lekker om goed te eten, dus dat doen we dan ook.
Als we weer verder rijden, krijgen we allebei de slappe lach. Precies in het bochtigste stuk van de route, natuurlijk! Waarom we de slappe lach krijgen? Tja, om een paar opmerkingen die ik hier echt niet ga neerzetten!

Als we weer bij het hotel zijn, besluiten we om de zonsondergang in Coral Pink Sanddunes State Park te gaan kijken. We hebben nog even voordat de zon ondergaat en relaxen eerst nog wat op de kamer. Iets voor zessen (Arizona tijd) gaan we op weg naar Coral Pink Sanddunes. De zonsondergang hier is niet zo mooi als eerder in het seizoen, maar het blijft mooi!

4 opmerkingen:

  1. Vanuit zuid Spanje weer jullie verhaal en foto's opgepikt. Jullie durven ook wel samen, Zoals beschreven wordt , moet je wel goeie infromatie hebben voordat je gaat lopen. Maar jullie hebben je zo goed voorbereid, geweldig.
    Leuk he zoals Nederlanders kunnen reageren. Groet vanuit Benalmadena.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De fotoos nog eens bekijkend, kun je je niet voorstellen dat dit allemaal zo gegroeid en ge-erodeerd is. Bij bijv 27 van Cathedral Valley & Little Egypt denk ik toch meer aan een atelier van Dali !
    Foto 37 van Water Holes Slot Canyon moet je, eenmaal terug in NL maar vergroten en op je kantoor hangen Sandra, met als onderschrift zoiets als: "Het bedrijfsleven is niet altijd zo simpel" of: "Administratief probleem geprojecteerd in 3D."
    Monique: zoveelste vet-leren medaille voor de prachtige shots !
    groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zie jullie zo voor me, klimmend over de rotsen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ohhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

    kweeniemeertesegge

    Monique

    BeantwoordenVerwijderen