woensdag 15 september 2010

Zoektocht naar een verdwenen bril

Vanmorgen na het ontbijt had ik nog geen berichtje terug van de eigenaren van het hotel in Sedona. De beslissing is dan snel genomen. Vandaag rijden we terug om te kijken of mijn bril gevonden is en zo niet, dan wil ik graag zelf een kijkje nemen in de kamer.

Zo gezegd, zo gedaan. Het is redelijk rustig op de weg en we schieten lekker op, totdat we bij wegwerkzaamheden komen. Dat kost tijd, heel veel tijd. We kunnen wel doorrijden, maar de snelheid is teruggebracht naar een slakkengang.

Eindelijk na een paar uur rijden komen we aan bij het hotel. Nee, de bril is niet gevonden, maar op dit moment wordt het hoofd Housekeeping opgeroepen om nogmaals een blik te werpen. Zonder dat ik het hoef te vragen, zegt de eigenaresse dat ik zelf ook kan gaan kijken, omdat ze zich goed kan voorstellen dat ik dat prettig zal vinden. De kamer is na ons vertrek niet meer gebruikt, dus dat maakt het een stuk makkelijker.
Samen met Monique en Gabby, het hoofd van de huishouding, nemen we een kijkje in de kamer, maar helaas vinden ook wij geen koker met bril. Nu ik heb gekeken waar die lag (bedankt René! J ) en we ‘m nog niet hebben gevonden, ga ik ervan uit dat ie ook niet meer gevonden wordt.

Ik ga nog even terug naar de receptie en bedank Janey voor haar medewerking. We spreken af dat ik nog contact zal opnemen in de komende weken, wie weet komt dat verrekte ding nog boven water.

Na een cappuccino gehaald te hebben bij de Starbucks, gaan we weer op weg. We besluiten om toch nog een keer langs Little Painted Desert te rijden, want daar zullen we nu later zijn dan gisteren. Zo gezegd, zo gedaan. Het licht is inderdaad mooier, met name door de schaduwen. We maken nog wat foto’s en rijden weer snel door.

In het hotel aangekomen, heeft het geen zin meer om nog een restaurant te zoeken, dus we gaan naar de supermarkt om te kijken wat voor lekkere maaltijden ze hebben. Dat valt tegen… maar we moeten toch wat, dus kopen we wat hotdogs, broodjes en soep en besluiten alsnog om in onze hotelkamer te eten. Komt die volledig ingerichte keuken toch nog van pas! Keukenprinses Monique gaat snel aan de slag met pot en pan en soeplepel en in no-time zitten we heerlijk te eten.

Omdat een aantal mensen toch altijd nieuwsgierig is naar onze huurbak hebben we, althans Monique, mijn ogen waren op de weg gericht, eens gekeken wat nu de leuke features van onze huurbak zijn. Ik vermoed dat door mijn jarenlange goldmembership bij Hertz we een luxere auto krijgen dan we normaal zouden krijgen. Of Hertz geeft altijd van die luxe auto’s mee en denken wij gewoon dat ze zo aardig voor ons zijn. Maar vandaag hadden we de tijd om eens goed rond te kijken in de auto.

En de dingen die erop zitten! Niet normaal, hoor. Als ik mijn stoel verstel, worden automatisch ook de spiegels bijgesteld, geïntegreerde dode hoek spiegels in de zijspiegels, een achteruitrijd- assistent in mijn spiegel. Niet alleen hebben we stoelverwarming, maar ook stoelairco! Heeft Monique het koud, dan kan zij haar airco uitzetten, terwijl de mijne blijft blazen, Niet één, maar twee zonnedaken, een dvd speler en een tweede radio achterin, ! Het is echt super-de-luxe allemaal… En dan zit er ook nog een dikke V6 motor in! Kom dus maar op met die bergen…

Helaas niet veel foto's van vandaag, maar dat gaat de komende dagen helemaal goed komen!

5 opmerkingen:

  1. Jullie hebben ook echt altijd wat bijzonders! Dan bedoel ik niet alleen de reis (of te auto hoor ...:-)) maar dat gedonder met die bril. Niet te geloven. Trouwens: het zelf koken - ook niet te geloven!!!!

    Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En geloof het of niet ik ben @@@ weer de volgende dag kwijt!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die 2e foto van Dag 4 is wel heel erg mooi. Is dat inderdaad zo rood ?
    Daar valt niet tegenaan te fotoshoppen,Wow!
    Geen wonder dat ze die lui roodhuiden noemen.
    groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen