zondag 26 september 2010

Van Page naar Kanab via de Grand Canyon

Vandaag is het weer tijd om te verkassen en gaan we van Page in Arizona naar Kanab in Utah. De afstand tussen de beide plaatsen is maar een kilometer of 100, dus we hebben besloten dat we dat via een omweg gaan doen.

We zitten hier vlakbij de US 89A, de zoveelste scenic route en zullen deze weg nog een keer gaan rijden. Niet alleen komen we langs een prachtige weg, maar hier ligt ook de Navajo Bridge en Lee's Ferry.

Iets voor 9 uur zijn we zover om te vertrekken en gaan eerst wat boodschappen doen bij de Walmart. Daarna gaan we ontbijten bij de Denny's, zodat we voorlopig niet meer hoeven te eten. Net als we hebben afgerekend bij de Walmart komen we erachter dat we brood vergeten zijn. Geen probleem. Na de Denny's rijden we nog even naar de Safeway, kunnen we daar ook meteen koffie halen.

Zo gezegd, zo gedaan. Het ontbijt duurt iets langer dan gepland, maar we hebben de tijd. We rijden naar de Safeway, waar het opnieuw een chaos is bij de Starbucks! De dames achter de balie hebben besloten dat het makkelijker is als ze de bestellingen door elkaar gaan klaarmaken... Geloof me, dat werkt niet! Zeker niet met Fransen en Duitsers die al amper begrijpen wat ze besteld hebben. Maar we krijgen wel onze bestelling zonder dat een ander er mee vandoor gaat.

Hierna gaan we nog maar een keer tanken en dan kunnen we eindelijk op weg. Voordat we het weten zijn we bij Navajo Bridge in Marble Canyon, waar Monique ineens uitroept dat ze aan het bungee jumpen zijn! Ik sla direct af en we gaan een kijkje nemen. Eigenlijk wil ik ook wel, maar ik mag niet van Monique. Zij durft niet, dus dan mag ik ook niet...

Daarna gaan we verder naar Lee's Ferry. Hier staan rotsen op een steeltje! Heel apart, hoe dat houdt... Ik sta er een beetje naar te kijken, voel wat aan die rots, duw er tegen aan, maar het staat echt muurvast!

Hierna rijden we nog door het park, lopen door de snikhitte naar het water waar een paar mannen aan het vliegvissen zijn. Natuurlijk lopen we de hele verkeerde kant uit, waardoor Monique maar één vliegvisser op de foto krijgt.

We rijden door en komen langs de Vermillion Cliffs en Cliffdwellings. Ontzettend mooi allemaal, maar hier komen we eigenlijk niet voor...

We zitten namelijk vlak bij de North Rim van de Grand Canyon en dat is toch wel één van onze favo parken. Zeker de North Rim. Die is veel minder druk dan de South Rim en je hebt hier echt het idee van midden in de Canyon te zijn.
Voordat we het park in komen, rijden we eerst door Kaibab National Forest, waar in de jaren 90 een fikse brand heeft gewoed. Ik vind het er altijd een beetje treurig uitzien, dat verbrande bosgebied. Maar dan...

Dan komen we bij de Meadows en dat is zo'n ontzettend mooi plaatje! Het is hier een stuk kouder, dus veel bomen zijn al aan het verkleuren. Het is geweldig om hier doorheen te rijden.
Als we bij het park aankomen, rijden we eerst naar het Visitor center. We kijken hier even rond, maar besluiten al snel om naar Point Imperial en Cape Royal te gaan. Onderweg voel ik me steeds slaperiger worden en mijn ogen branden alsof ik ze al 24 uur open heb! We stijgen erg snel... Monique zegt later dat zij er ook last van heeft.

Point Imperial is het hoogste punt in de Grand Canyon. Hier kijk je echt de canyon in en dat is geweldig mooi! Ook eten we hier een broodje. terwijl we worden aangevallen door wespen! Ook van die beesten houden we niet zo, dus we eten het broodje nog wat sneller op dan gewoonlijk en rennen terug naar de auto om de etenswaren achter slot en grendel op te sluiten!

We kijken nog even bij het uitkijkpunt de diepte en de verte in en rijden dan snel naar Cape Royal. Dit is het punt waar je werkelijk een magnifiek uitzicht over de canyon hebt.
Hier staat Monique en zit ik een poosje in awe te kijken naar de mooi gekleurde rotsen en we verbazen ons er weer over dat de punten zo ver weg liggen. Het lijkt allemaal zo dichtbij, maar iets wat dichtbij lijkt te zijn, ligt zo maar op 14 kilometer afstand!

Voordat we het weten zijn we toch nog zo'n 3 uur in het park geweest en besluiten we om snel door te rijden naar Kanab. Ik ben even vergeten dat Kanab in Utah ligt en dat we weer een uur vooruit gaan. Maar zodra ik dat bedenk, besluit ik om gewoon Arizona tijd aan te houden!

In Kanab aangekomen hebben we ons hotel snel gevonden. We verblijven in Parry Lodge, waar de sterren ook gelogeerd hebben. Bij sterren moet je denken aan Humphry Bogart, Anne Bancroft, Lana Turner, Ronald Reagen, Frank Sinatra, Sammy Davis Jr. en we kunnen nog wel even doorgaan...

De inrichting van het hotel lijkt in diezelfde tijd te zijn blijven hangen... De kamer is gelukkig wat meer ge-update!

2 opmerkingen:

  1. Ik kijk écht elke keer met meer verbazing naar jullie foto's... WAT PRACHTIG!!! Is Monique haar roeping niet misgelopen? Ze had fotograaf moeten worden, super!

    En jouw verhalen erbij, net alsof we een klein beetje mee zijn op reis!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je moet toch oppassen met dat duwen tegen dingen op steeltjes (loopt in veel sprookjes altijd slecht af !).
    groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen