Op weg naar Sedona

Het is lekker vroeg vanmorgen. Nadat we gisteravond om 21 uur allebei onder zeil gingen, was het om 3 uur vanmorgen "Hello World!". Daar lag ik dus, klaarwakker. Na een tijdje heb ik mijn laptop maar gepakt en ben een beetje gaan internetten. Niet te lang, want ik had geen electriciteit en de accu van dit ding is niet je-van-het, zeg maar.

Om 7 uur zijn we opgestaan. Lekker op het gemak. Voordat we gingen ontbijten hebben we nog geprobeerd naar huis te bellen, maar ja, ze waren er weer eens niet. In het restaurant genoten van het ontbijtbuffet en daarna terug naar de kamer. Nog een keer naar huis gebeld en dit keer wilde het wel lukken. Hierna zijn we in de auto gesprongen, want we moesten op zoek naar een cooler. Het is warm hier, dus willen we koele drankjes onderweg. Eerst naar de Target, daar hadden ze niets. Daarna naar de Walmart, daar hadden ze ook niets. Vervolgens naar de KMart, en ja hoor, daar hadden ze 'm wel. Boodschappen hadden we meteen gehaald bij de Walmart, dus het water kon meteen gekoeld worden.

Na dit avontuur waren we inmiddels al wat uurtjes verder en gingen we op weg naar Sedona. Maar niet voordat we een bakkie leut hadden gehaald bij de Starbucks! Met de navigatie was de weg richting Sedona snel gevonden. We waren lekker op weg, maakten nog even een pitstop bij de Macy's en kwamen na ongeveer 2 uur langs het hotel. Aangezien we nog veel te vroeg waren om in te checken, zijn we de 89 Alt North nog maar even blijven volgen, maar in zuidelijke richting is ie toch mooier!
Toen we dachten dat we inmiddels wel konden inchecken, zijn we terug gereden naar het hotel, maar helaas. De kamer was nog niet klaar. Omdat we toch geen haast hadden, kregen we van de eigenaresse alle ins & outs te horen van Sedona en omstreken. Alle tips die zij noemde, waren we al van plan om te bezoeken. Tja, we hebben maaaaaaaanden de tijd gehad om van alles te plannen.'

We gingen als eerste op weg naar Red Rock Crossing. Maar niet voordat we een permit hadden aangeschaft. Zonder permit mochten we niet parkeren en zeker niet uitstappen en braaf als wij altijd zijn, doen we dat ook niet. Red Rock Crossing is een mooi stukje natuur. Een beekje met rondom groene bomen en rode rotsen! Hier kan ook gezwommen worden, maar dat hebben we maar niet gedaan. We zijn wel even met de voetjes in het water geweest en dat was koud!

Hierna zijn we terug gereden naar het hotel om de sleutel op te halen. Spullen uitgeladen en vervolgens gingen we weer op pad. Dit keer richting de andere kant, om te genieten van het licht van de zonsondergang op de rotsen. Dit schijnt spectaculair te zijn en dat moeten we natuurlijk met eigen ogen bekijken.
We waren ruim op tijd en hadden geluk dat we direct een parkeerplekje konden vinden. Een stukje omhoog geklommen en toen begon het. Wachten... wachten... wachten! Maar net op het moment dat ik dacht "ik ga zo weg" zakte de zon. Een hele tijd gebeurde er niets en toen we eigenlijk besloten hadden om morgenavond terug te komen, zagen we de rotsen felrood worden! We konden nog net een klein stukje meemaken en toen was het over. En het is ongelooflijk, maar dan is het ook met 5 minuten stikdonker!